Μια σαγηνευτική σειρήνα συλλογικότητας παρασύρει τον φίλο της που μελετά στο σπίτι της, δελεάζοντάς τον με τις καμπύλες της. Ξεκουμπώνοντας το παντελόνι του, του κάνει μια βαθιά, παθιασμένη πίπα πριν τον καβαλήσει με πάθος, με αποκορύφωμα ένα ακατάστατο τελείωμα.